quote van de dag

Moet ik nu alles waarover ik schrijf persoonlijk gaan controleren?

Hans Labohm reageert op De Dagelijkse Standaard, nadat hij bekritiseerd werd omdat hij zomaar kritiekloos een verdraaid en gemanipuleerd bericht van de bijzonder onbetrouwbare bron Marc Morano kopieerde.
Hoewel ik overvallen werd door een lachstuip is het natuurlijk om te huilen. Uiteraard dient iemand die iets schrijft te controleren of wat hij zegt wel juist is. Wie dat niet doet kan zich best zover mogelijk van alles wat met wetenschap te maken heeft weghouden.
Dit soort kritiekloos gekopieer is overigens schering en inslag op het net. De grootste onzin wordt razendsnel verspreid omdat iedereen maar van iedereen kopieert. Mijn insziens een teken dat ons onderwijs tekort schiet en mensen onvoldoende leert zelfstandig kritisch te denken.

The 2010 United Nations Climate Change Conference

Guestpost by Daniel Fielding of Shades of Green

The 2010 United Nations Climate Change Conference—or COP 16—convened from November 29^th to December 10 2010 in Cancun, Mexico. This is the 16^th session of the Conference to the Parties of the United Nations framework convention on Climate Change. The major goal of the conference was to develop a methodological framework among nations to address global warming.

CEOs of leading global multinationals highlighted the urgency of constructing a global plan for a low-carbon economy with the purpose of ensuring global health and safety. Many had lower expectations for the COP16 agenda than the Copenhagen conference in 2009; COP 16 underscored the urgency and importance of the corporate commitment to the relationship between climate action and corporate social responsibility. The conference also showcased the significant impact of government accountability and civil society in taking position steps toward eradicating global warming and environmental degradation.

The “Business Action for Climate 2010” event featured keynote speakers President Felipe Calderon of Mexico and Christiana Figures, Executive Secretary of the United Nations Framework Convention on Climate Change. Also featured was a panel discussion by influential NGO and corporate industry leaders like Andrew Liveris (Dow Chemical), James E. Rogers (Duke Energy), and José Antonio Fernández (FEMSA).

DOW Chemical Corporation CEO, Andrew Liveris discussed on the panel the importance of building a low-carbon international economy. He addressed economic and political pitfalls and strategies for pursuing a globally clean economy. Liveris commented that a green, carbon-free global economy would never be realized unless there is strong public policy and governmental incentive. Furthermore, he explained how DOW is incepting innovative financing mechanisms and investment opportunities for a green business future. Liveris also went on to mention the importance of efforts being made in third-world nations.

Such efforts include bringing advanced water filtration techniques to developing countries; many of which are currently suffering from water shortages. Specifically, they have worked towards making their reverse-osmosis and other filtration systems industrialized nations have been using for years more affordable and accessible to developing nations

President Calderon’s opening remarks echoed the theme for the conference, "It is possible to have economic growth and at the same time it is possible to fight climate change. It is possible to fight climate change and at the same time it is possible to mitigate climate emissions. The key issue is to find the way towards clean development”. Those individuals who took part in the COP 16 said that the climate talks were a serious and important step forward in the process towards the inception of a clean-energy economy. As the global economy struggles, CEOs like Liveris and Rogers shared in their panel how to build a clean economy for the world as well as using these notions of green energy to fuel international economic recovery. As energy expenditures reduce and retooling manufacturing corporations and distribution processes to utilize cleaner energy technologies.

The outcome of the summit was an agreement, which works to reduce global warming to less than 2 degrees Celsius, which is above pre-industrial levels. It also asks that developed countries reduce their greenhouse gas emissions as pledged in the Copenhagen Accord (COP 15), as well as create a plan to keep emissions low permanently. The agreement includes a "Green Climate" fund, projected worth in excess of $100 billion a year by 2020. This money will to assist developing countries in financing emission reductions and adaptation policies.

EIKE = CFACT

Michael´s climate blog runs an excellent article (in German though) EIKE-Ein Institut stellt sich vor demonstrating EIKE is nothing but a lobbytool. Recommended literature !
Do notice how the Europäische Institut für Klima und Energie (EIKE) shares its president with CFACT-Europe, has the same postal address as CFACT-Europe and the CFACT-people are exactly the same as the people behind EIKE. It’s one of the clearest examples of astroturfing I know, EIKE is a PR-tool dressed up as science.

The Dutch representative for CFACT/EIKE is Hans Labohm, and indeed his posts on De Dagelijkse Standaard often are nothing more than translations of the same articles running on the EIKE-website

Jean-Paul van Soest over EIKE

Op De Dagelijkse Standaard (DDS) schreef Jean-Paul van Soest een comment over EIKE die m.i. een correcte samenvatting vormt en die uitstekend beschrijft hoe nepwetenschappelijke door lobbygroepen opgerichte “instituten” opereren en elkaars mening verspreiden. Ik kopieer het dan ook graag even want dit hoort niet ergens verborgen in een comments sectie te zitten.

(noot : ik heb hier en daar een link toegevoegd)

Beste Hans [Labohm],

Ik vind het wel fascinerend te zien hoe de klimaattwijfelaars langzamerhand hun eigen paralleluniversum hebben gecreëerd. Ik moet zeggen: het zit verdomd goed in elkaar.

Ik heb de indruk dat EIKE helemaal geen instituut is, alleen maar een website waarop de twijfelbeweging zijn posts kan achterlaten. Alleen, door het woord Institut lijkt het natuurlijk meer dan wat het is. In de gidsen en telefoonboeken van Jena, waar het EIKE gevestigd zou moeten zijn, is geen EIKE te vinden. Er is alleen een postbus. Dat bevestigt mijn vermoedens. De oprichter en voorzitter, dr Holger Thuss, woont wel in Jena.

Het CV van Holger Thuss geeft geen reden om aan te nemen dat hij van de klimaatwetenschap veel kaas gegeten heeft. Hij is jurist en modern geschiedkundige. Een (na het voorgaande overbodige) check via Google Scholar laat zien dat hij geen wetenschappelijke publicaties over klimaatverandering op zijn naam heeft staan. De missie van het ‘Institut’ is dan ook geen wetenschappelijke, maar een politieke: “Viele dieser unsinnigen Maßnahmen sind volkswirtschaftlich sehr schädlich und belasten den Bürgen finanziell hoch ohne jeden Grund. Die daraus resultierende finanziell extreme Belastung macht auch vor den sozial Schwachen nicht halt. Sie ist daher vorrangig ein Krieg gegen die Armen und muß daher umgehend beendet werden.” En als motto geldt: “Nicht das Klima ist bedroht, sondern unsere Freiheit!” – een tegenstelling die geen tegenstelling is.

En zie ik daar niet malle Pietje, oftewel ‘Lord’ Christopher Monckton als lid van de Fachbeirat? Wat is de wereld toch klein. En wat grappig, ik zie dat jij ook af en toe een bijdrage aan EIKE levert.

Holger Thuss is tevens een CDU-prominent en als directeur Europa nauw betrokken bij CFACT, Committee for a constructive tomorrow, een ‘denktank’ en lobbygroep die vanuit een sterk libertair perspectief zijn werk doet. Dat mag, maar lobby is nog geen wetenschap, en als wetenschap vermomde lobby is vilein. Enfin, daarover schreef ik eerder n.a.v. Naomi Oreskes’ boek Merchants of Doubt. CFACT wordt – niet onverwacht – goeddeels door de olie- en mijnbouwindustrie gefinancierd.

Ik zie trouwens ook dat je zelf geschreven bijdragen aan CFACT levert, met artikelen die ik ook op DDS zie. Wat is de wereld toch klein, inderdaad.

Zo werkt het dus: een of andere lobby-denktank, vooral gefinancierd door olie en kolen, en vermomd als wetenschappelijk instituut, maakt een artikel of analyse, dat gaat naar andere als instituut vermomde lobbyclubs/denktanks, en af en toe komt er via de blogosfeer, waaronder DDS, ook het een en ander terecht bij de reguliere media die niet de tijd hebben om na te trekken wat de bron van de bron van de bron is. En voor je het weet lijkt het of er een enorme serie instituten en personen het idee ondersteunt dat er geen klimaatverandering is, en dat zo deze er wel is, de mens beslist niet de oorzaak kan zijn.

O ja: dit zijn géén ad hominems, het is alleen een analyse van de achtergronden en geloofwaardigheid van je bron, EIKE. Mijn conclusie: het klinkt als heel wat, , maar het is een libertair-ideologische campagnetool. Maar zoals ik al zei: wel knap in elkaar gezet allemaal. En effectief, want van een krachtig klimaatbeleid is allemaal nog niet zoveel terechtgekomen.

PS: Je kunt via CFACT wel eeuwige roem krijgen, zie ik: prof Frederik Seitz, een van de oer-Merchants of Doubt, staat nog vrolijk en fris genoemd als lid van de Board of Advisors van CFACT, hoewel hij op 2 maart 2008 overleed. Maar misschien ontkent CFACT eenvoudigweg dat de dood bestaat?

De staat van het klimaat (Marcel Crok) : een gedetailleerde kritiek

Naast de eerste losse bedenkingen van Gerbrand Komen is er nu een gedetailleerdere kritische lezing van De staat van klimaat op Noorderlicht gepubliceerd, geschreven door Elmar Veerman : Klimaatboek kraakt IPCC. Volg zeker ook de links naar de bespreking van de afzonderlijke hoofdstukken : 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8

Ik voel me nog steeds niet geroepen om 20€ voor het boek neer te tellen.