.jpg)
Ik heb het boek zelf niet gelezen, maar kon al wel ongeveer raden wat er zou instaan en dat vermoeden wordt door Komen’s repliek nog wat versterkt. Ik heb dus helaas nog steeds geen zin om er 20€ aan uit te geven.
Canvas zendt momenteel de reeks How earth made us uit. Een aanrader voor wie op zoek is naar een leuke niet te moeilijke introductie in de geologie en een mooie illustratie hoe onze samenleving onmiskenbaar verbonden is met zijn omgeving. De reeks loopt op donderdagavond omstreeks 21u30.
Het was duidelijk weer (weer, heb j’em ? haha) dolle pret in het Nederlandse Parlement.“Maandag stond er in Nederland de langste file ooit door sneeuwval, de ANWB en verwarmingmonteurs draaien overuren. In Groot-Brittannië worden koude-records behaald en in Brussel werd een demonstratie tegen de opwarming van de aarde afgelast door de kou. Het wil niet vlotten met de opwarming van de aarde,” aldus Richard de Mos (PVV) dinsdag tijdens een debat over infrastructuur en milieu.
Richard De Mos
Diederik Samsom (PvdA) vroeg zich af of De Mos aan cabaret doet, of een serieus debat wil. “U zegt: vandaag was het kouder dan gisteren, dus de aarde koelt af. Maar weet u welk jaar volgens de NASA het warmste was in de geschiedenis? Juist: 2010.”
Waarom Lomborg een charlatan isDat Lomborg’s gebruikt van data en referenties vaak dubieus is, is allang geweten en wordt bv. uitstekend gedocumenteerd op deze site
Klimaatpopulist Björn Lomborg heeft een film uitgebracht: ‘Cool it’ (NRC Handelsblad, 23 november). Dat levert hem weer publiciteit op. Maar de aandacht voor Lomborg heeft weinig te maken met zijn onderzoek en zijn boodschap. Beide missen een wetenschappelijk fundament. Zijn benadering is inconsistent, zijn argumenten ongegrond en zijn oplossingen naïef.
Hij is inconsistent omdat hij vaak van mening is veranderd. Eerst ontkende hij dat er een klimaatprobleem was, vervolgens noemde hij het een klein probleem, daarna werd het een groot probleem maar waren er belangrijker problemen. En nu is het een van de grootste problemen waarvoor de mensheid staat, maar deugen de oplossingen niet.
Kijken we naar zijn onderzoek dan vallen twee zaken op. Hij strooit met getallen, waardoor hij wetenschappelijk lijkt, maar wie goed kijkt ziet dat hij manipuleert met data. Als statisticus focust Lomborg op kwantitatieve data, waarbij hij geen oog heeft voor onzekerheden en marges. Zo stelt hij in zijn film dat het aantal ijsberen de laatste 50 jaar fors is toegenomen, terwijl op basis van dezelfde gegevens kan worden geschat dat de populatie ijsberen licht is gestegen of zelfs constant is gebleven. Hij neemt echter de laagste schatting uit het verleden en de hoogste schatting uit het heden en manipuleert zo een significante trend.
Zijn mantra is de economische kosten-batenanalyse. Volgens Lomborg is dat een objectieve manier van het analyseren van het klimaatprobleem. Het is echter vooral een eenzijdige wijze van onderzoeken. Deze analyse gaat uit van de veronderstelling dat de effecten van klimaatverandering bekend zijn en uitgedrukt kunnen worden in geld. Maar wat niet wordt meegerekend zijn de effecten op natuur, cultuur en gezondheid, op niet-lineaire effecten (terugkoppelingen en drempelwaarden) en onzekerheden. Toekomstige effecten worden minder hoog ingeschat dan de huidige. Dit leidt vrijwel altijd tot onderschatting van de kosten en overschatting van de baten.
Lomborg negeert niet-lineaire effecten als de desintegratie van de ijskappen op Groenland en Antarctica, trivialiseert de gevolgen voor ecosystemen en haalt allerlei schaalniveaus door elkaar.
Op deze wijze reduceert hij het klimaatprobleem tot een rekensom. Om de som uit te rekenen gebruikt hij selectief klimaateconomische modellen, met name die van Bill Nordhaus en Richard Tol.
Nordhaus’ model geeft stelselmatig zeer lage schattingen van klimaatschade, minder dan 2 procent van het mondiale bnp, waarbij alle indirecte schade en niet-markt effecten worden veronachtzaamd. Ook het model van Tol is een extreem geval, dat op grond van dubieuze aannames uitrekent dat klimaatverandering tot 3 graden Celsius juist een groot economisch voordeel oplevert. Deze modellen leiden tot steeds weer dezelfde uitkomst: dat het beter is te wachten met het nemen van CO2-beperkende maatregelen.
Deze puur economische benadering is niet geschikt voor het oplossen van een complex probleem als het klimaat. Een integrale benadering is vereist, waarbij ook de sociale en ecologische invalshoek wordt meegenomen. Een benadering uitgaat van onzekerheid en risico, terugkoppelingen en drempelwaarden en die rekening houdt met extreme uitkomsten die minder waarschijnlijk zijn.
Lomborg vindt dat CO2-beperkende maatregelen te duur zijn en dat het beter is om te investeren in economische ontwikkeling. Tal van studies geven echter aan dat CO2-beperking helemaal niet duur is (0,5-1,5 procent van mondiaal bnp in 2030, zie de studie van McKinsey) en dat de eerste 15-20 procent van de CO2-beperking zelfs geld oplevert. CO2 beperking gaat dus niet ten koste van de economische ontwikkeling , maar draagt juist bij aan de versterking ervan. Zo toont een recente studie aan dat het energieneutraal maken van de gebouwde omgeving economisch voordelig is: het levert werkgelegenheid op, de huizen en gebouwen worden meer waard en gaan langer mee en ook de bewoners gaan erop vooruit.
Lomborg ziet technologische innovatie als dé oplossing. Hij wil een mondiale CO2-belasting invoeren en de opbrengsten daarvan besteden aan onderzoek en ontwikkeling van schone energie en ‘geo-engineering’, het ingrijpen in het klimaatsysteem met technische middelen. Dat eerste is onnodig, omdat de vernieuwbare energiebronnen (zon, wind, warmte) al beschikbaar zijn en spoedig concurrerend zullen zijn met fossiele energie. En geo-engineering, zoals het met ijzer bemesten van de oceaan of het injecteren van de stratosfeer met zwavel, is uiterst riskant. Het brengt onverantwoorde risico’s met zich mee. De aarde is geen laboratorium waar we mee kunnen experimenteren.
Waarom krijgt deze charlatan dan zoveel media-aandacht? Telt dan alleen zijn vlotte babbel en zijn charmante presentatie en niet de inhoud? De enige oplossing is een transitie naar een duurzame energie economie. Maar dit vergt een fundamentele andere wijze van produceren en consumeren. Het probleem schuilt in onszelf, de oplossing eveneens.
NRC handelsblad.
![]() |
Eskimo Tent Ring |
NN : Hans, hoe kom je aan de kop van dit artikel? Waar heb je gelezen dat “Angela Merkel de twee-graden-doelstelling laat vallen”?
Hans Labohm : NN,Dat staat in het aangehaalde artikel.
NN : Hans, waar staat dat dan? In ieder geval niet in de stukjes die jij aan hebt gehaald.
NN : Het volgende staat in het artikel van Der Spiegel, de basis voor dit blog.“The environment … and the chancellor [Merkel] are “not looking to abandon the 2-degree target, but rather to find new ways to attain it,” says Röttgen.”Hans Labohm : NN,Tja, zo gaat dat in de politiek.Geloof je het ècht?NN : Waar slaat dat nou weer op?! Je schrijft iets dat apert onjuist is, aantoonbaar op basis van de bron die je zelf aanhaalt.Jij schrijft: Angela Merkel laat twee-graden-doelstelling vallen.In het stuk zelf staat: “not looking to abandon the 2-degree target”En dat doe je af met ‘Tja, zo gaat het in de politiek’. Nee, zo gaat het niet in de politiek, zo gaat het bij jou. Je bent zo gewend om naast de waarheid te schrijven, dat het je niet eens meer opvalt. Het zou je sieren als je dat toegaf.
1. | Programma hoorzitting klimaatonderzoek IPCC
1. Werkwijze en opzet van het IPCC
10.00 – 11.30 uur Technische briefing
11.30 – 12.30 uur Sceptici/Wetenschappers
13.30 – 14.30 uur Journalisten
15.45 – 16.45 uur Expert reviewers, reviewing editors en overige deskundigen
|
![]() |
Theo Richel and Christopher Monckton |
On the grounds of their education only a minority of all signers is able to judge whether IPCC’s claims on anthropogenic climate change are true.According to a comment of Bart Verheggen (link in Dutch) most of the names he recognizes actually do work in a domain related with climate research
In the end of 2008 i wrote a blog post to show that a misrepresentation of a Belgian climatologist in a Belgian newspaper somehow ended up in the Inhofe 650 report.
It’s been out a while already but i only discovered now that the March 16, 2009 update (aka Inhofe 700) of the Inhofe report acknowledges that Debontridder’s views and his report at the Belgian Royal Weather Institute were incorrectly represented.
These extra lines were added to the original text (my emphasis):
[Note: Though Debontridder dampened climate fears with such quotes as “There's no need either to needlessly frighten the public. Bruges will not be on the coastline by 2050,” he reportedly claims he and his report were not translated correctly in media reports from 2007. (LINK) ]
I think it’s pretty safe to say that Marc Morano, author of the Inhofe minority report, took my blog as a source for his erratum :
Should I be happy now that Morano at least used a reliable source (hear hear) to write his erratum ?
Well, i am not.
Unlike what the placing of Morano’s parentheses suggest the quote he gives actually is the second part of a sentence. Which normally requires you to quote it in this format : “(…) xxx yyy zzzz”
The reason why Morano didn’t insert the first part of the sentence is pretty clear if you look again at the full translation which i already gave in my previous post of December 2008 :
"we cannot go on, following a business as usual policy like this, but there's no need either to needlessly frighten the public. Bruges will not be on the coastline by 2050."
While Morano want to suggest between the lines that Debontridder minimalises the consequences of global warming, truth is that in the VERY SAME SENTENCE Morano quoted Luc Debontridder warns it’s necessary to take actions !
I’m not entirely sure the Debontridder-erratum in the Inhofe 700-list is such an improvement.