Brecht Arnaert's Facebookcomments

Dewever en Arnaert

 N-VA-lid Brecht Arnaert, uiteraard weer een libertariër (zucht), postte recent op zijn facebookpagina dat hij niet wakker ligt van klimaatverandering en linkte daarbij naar twee filmpjes op De Groene Rekenkamer van Ton Begemann, die zeker niet foutenvrij zijn en die ik hier en hier al besprak (en waaruit bleek dat Begemann dus niet eens wist waar hij geweest was).

Wat vooral opvalt is echter het gegeven dat Arnaert's comments eerder een "gevoel" uitdrukken dan te getuigen van enige wetenschappelijke benadering. Altijd een slecht idee.

Arnaert: Is het u ook opgevallen dat na de val van de Muur het klimaatverhaal steeds populairder werd? De aarde zou opwarmen door het broeikaseffect, en dus moest de overheid maatregelen nemen om het milieu te beschermen. Moesten we ons niet meer onderwerpen aan het ideaal van de klassenloze samenleving, dan toch wel zeker aan het ideaal van de ongeschonden natuur. Wie kan daar nu tegen zijn?

De eerste experimenten rond warmtestralingen van John Tyndall vonden natuurlijk reeds plaats in het midden van de 19de eeuw, en Arrhenius was de eerste die uit die experimenten afleidde dat er wereldwijde invloed was. Dan zitten we nog steeds in de 19de eeuw.

Uiteraard is de kennis rondom de klimaatwetenschap enkel maar toegenomen, en de groeiende bezorgdheid leidde in 1988, dus nog voor de Val van de Muur, tot de oprichting van het IPCC. De oprichting van dit instituut gebeurde natuurlijk niet plotsklaps uit het niets, maar was een gevolg van een lange wetenschappelijke evolutie, waarbij bv. de conferentie in 1985 in Villach een belangrijke rol speelde in het rijpen van de geesten. Het is belangrijk eraan te herinneren dat de jaren '80 het tijdperk waren waarin de mens voor het eerst op politiek vlak besefte dat de menselijke invloed op de atmosfeer niet te negeren valt. Denk daarbij ook aan de problematiek van de ozonlaag, die in 1987, toevallig of niet, een jaar voor de oprichting van het IPCC leidde tot het akkoord van Montreal.

Al deze akkoorden waren gebaseerd op wetenschappelijke bevindigen, niet op een ecologisch ideaal. Dat is wat veel klimaat-pseudoskeptici wel eens over het hoofd zien: de hele klimaatdiscussie is een wetenschappelijke discussie. De wetten van Stefan-Boltzman of Kirchhoff zouden er heus niet anders uitzien als ze opgesteld werden door een communist of een nazi.

Overigens is het interessant op te merken dat Naomi Oreskes stelt dat klimaat-pseudoskepticisme zich nou net begon te manifesteren na de val van de Muur. De eerste klimaatskeptische artikels zouden de oppervlakte bereiken in 1989. Exact het jaar waarin de muur viel. Oreskes postuleert dat het net de anti-communistische krachten waren die, wegens het plotsklape gebrek aan een vijand, zich meteen stortten op de klimaatwetenschap en alles wat ze, net als Arnaert, als 'groen' percipiëren.
Of zoals de wiki-pagina van het - erg aanbevolen - boek Merchants of Doubt stelt:

The book states that Seitz, Singer, Nierenberg and Robert Jastrow were all fiercely anti-communist and they viewed government regulation as a step towards socialism and communism. With the collapse of the Soviet Union, they looked for another great threat to free market capitalism and found it in environmentalism. They feared that an over-reaction to environmental problems would lead to heavy-handed government intervention in the marketplace and intrusion into people's lives

Arnaert: Prof. Begemann, die mij een eerlijk verhaal lijkt te doen, gelooft er niet in. Hij bezocht het hoge Noorden meermaals, en laat boerenverstand werken waar intellectualisme het heeft laten afweten. De mens is veel minder verantwoordelijk voor mogelijke klimaatwijzigingen dan tot nog toe werd verspreid. In het filmpje legt hij uit waarom. 

Zoals in mijn eerdere artikels al bleek (de foto's zijn helaas verdwenen in cyberspace), heeft Begemann geen enkele kennis van het terrein dat hij bezocht, maakt hij hierbij ronduit absurde claims (eskimo's die aan landbouw doen, alsjeblieft), en cherrypickt (allicht niet doelbewust) hij temperatuurtrends.

Arnaert: Maar wat interessanter is: Begemann vertelt ook waarom zoveel professoren dit zijn gaan beweren.

Begemann's claim dat klimaat-pseudoskeptici hun mond niet kunnen opendoen uit angst hun fondsen te verliezen wordt hier tegengesproken door Bas van Geel. En als je even rondsurft, zal je zien dat veel skeptici rechtstreeks verbonden zijn aan overheidsinstituten.

Arnaert: Sinds duidelijk werd dat de klassenloze samenleving niet kan werken, is er geen groot verhaal meer waaraan we ons allen moeten onderwerpen. Maar het ideaal van de ongeschonden natuur, dat heeft wel nog wervingskracht. Koste wat het kost moet dus bewezen worden dat de mens schuldig is: een verstoorder van een natuurlijk evenwicht. 

Ook hier geeft Arnaert vooral weer te kennen hoe zijn wereldbeeld eruitziet. De klimaatdiscussie gaat niet over het handhaven van evenwichten maar over hoe de wereld eruit zal zien als het huidige, relatief stabiele klimaat in het holoceen, verandert. In feite is het een quasi zuiver economische discussie: hoeveel kost het de mensheid om zich aan te passen aan een veranderend klimaat ? Er komen uiteraard nog een aantal sociale en ecologische factoren bij te pas, maar de hoofdvraag is zuiver economisch, niet meer, niet minder.

Arnaert: Laat u niet vangen: groenen zijn ecologische marxisten. Het zijn meloenen. Groen van buiten en rood van binnen. Met dank aan Peter Visser, die mij attent maakte op het filmpje.

Tenzij Arnaert voluit voor complotdenken gaat en wil beweren dat iedere wetenschappelijke academie ter wereld enkel en alleen maar uit communisten bestaat, geeft deze slogan vooral Arnaert's wereldbeeld bloot. Of dat er toe doet is nog maar de vraag: het is in ieder geval irrelevant voor de klimaatdiscussie, want zoals hoger aangehaald laten wetenschappelijke wetten zich heus niet leiden door ideologie. Het verwerpen ervan, des te meer. Zie ook creationisme.

Arnaert: Wat een arrogantie van de mens om te denken dat hij het klimaat kan beïnvloeden. Klimaten veranderen, punt.

Uiteraard kan de invloed van de mens op de atmosfeer makkelijk gemeten worden, en dan blijkt dat de invloed van de mens duidelijk zichtbaar is :

Evolutie van enkele broeikasgassen voorbije 2000 jaar

 Hoe groot onze planeet ook moge wezen, er is dus een duidelijk meetbare invloed op de samenstelling van de atmosfeer t.g.v. menselijke activiteiten. Dat heeft niets met arrogantie te maken, maar met keiharde wetenschap en het registreren van een realiteit.

Arnaert: Ik heb gezegd dat de politiek de wetenschap koloniseert door hun financiering van hen afhankelijk te maken. Prof. Begemann zegt zelf dat vooraanstaande wetenschappers die nu op emeritaat zijn, vrijuit spreken, en verklaren dat heel wat van het onderzoek niet wetenschappelijk is.

Een uitspraak die uiteraard getuigt van de nodige dosis paranoia.
Maar een bewering die je wel vaker hoort in libertarische kringen, maar hoe dat proces dan wel zou spelen heb ik nooit te horen gekregen. Zoals ik al eens opmerkte in mijn post over Frank Van Dun : Hoe het mogelijk is dat libertariërs die de overheid willen wegdenken, toch verbonden kunnen blijven aan overheidsinstellingen en universiteiten ? Dat is toch een zuiver toonbeeld dat er géén kolonossatie van de wetenschap gebeurt, anders waren die personen allang op het budget 'nul' gezet.

Arnaert: Dit is trouwens geen complottheorie: politiek zoekt altijd naar een legitimering van zijn macht. Vroeger was die legitimering het ideaal van de gelijkheid. Toen dat niet bleek te werken, moest een andere legitimering gezocht worden. Wat is hier complottheoretisch aan? Beweer ik dat er geheime genootschappen zijn die de opwarming van de aarde als hoax bekokstoofd hebben? Helemaal niet: deze onzin werd open en bloot verkondigd.

Er zijn genoeg politici die NIET ijveren voor het ideaal van gelijkheid. Basically gaat het hier uiteraard om de spanning tussen liberalisme en socialisme. Dat wetenschappers verschillende politieke strekkingen aanhangen, is iets waar te vaak te snel over wordt heengegaan in bepaalde kringen.

Arnaert: Het incident dat Prof. Begemann aanhaalt in verband met de ijsschots ter grootte van Californië die zogezegd afgekalfd was, en nadien een fout van de satelliet bleek te zijn. Nieuwsfeit één: breed in de media. Nieuwsfeit twee: verzwegen. Als daar geen bias in zit, dan weet ik het niet meer.

De media is bovenal ongeïnformeerd: hoeveel journalisten hebben ook maar enige wetenschappelijke achtergrond ? Juist ja.  Overigens komen klimaat-pseudoskeptici onevenredig vaak aan bod in de mdia, terwijl ze in de wetenschappelijke literatuur vooral uitblinken door afwezigheid.
Die discrepantie toont aan dat de media inderdaad niet neutraal is. In pakweg de Nederlandse krant de Telegraaf zal je niet veel correcte informatie over klimaatverandering vinden, want die krant publiceert quasi enkel pseudoskeptische artikels. Als daar geen bias inzit, weet ik het niet meer. Ik hou Arnaert niet tegen een klachtenbrief naar de Telegraaf te sturen.

Arnaert: Het is best mogelijk dat de mens ecologische veranderingen veroorzaakt, en dus regenval door zijn toedoen op sommige plaatsen kan veranderen. (Zie Aral-meer). Het punt is: waarom zou dat ongerechtvaardigd zijn? Is de natuur iets waar we niet in mogen bewegen? Heeft de natuur, zijnde een omgeving zonder bewustzijn, rechten?

Deze alinea is voornamelijk interessant, omdat ze de hele problematiek van libertarisme en wereldwijde "milieu"problemen. Ik zet milieu tussen aanhalingstekens omdat, zoals hoger aangehaald, de klimaatproblematiek slechts in beperkte mate een milieuprobleem is.

Of natuur rechten heeft is lekker filosofisch interessant (hadden de dieren die in het Aralmeer leefden een bewustzijn? Hoe zit het met de belevingswaarde voor de verschillende indivisuen, elk met hun eigen subjectieve smaken en voorkeuren ?), maar voor de vissers aan het Aral-meer, ooit met 40.000, doet dat natuurlijk weinig ter zake. Die zijn gewoon hun job kwijt. Is dat gerechtvaardigd ? Of hebben ze recht op stabiliteit, met name hun job ?

Arnaert: Ik stelde ettelijke reacties geleden al dat het niet gaat om een complottheorie, maar om de nuchtere vaststelling dat politiek altijd op zoek is naar legitimering. Met de val van de muur kon de legitimering niet meer het grote Gelijkheidsideaal zijn, want dat heeft duidelijk gefaald, en dus moest naar een ander ideaal gezocht worden waar wij ons allen kunnen aan opofferen: het Ongeschondenheidsideaal, wat individuen opnieuw in krak dezelfde ideologische positie plaatst.

Arnaert toont met zijn posts, niet enkel de comments op klimaat, dat hij vooral tegen heel veel zaken tégen is.Neem het negativisme tegen al wat, in zijn ogen, links is weg, en zijn facebookwall is niet half zo vol meer. Misschien komt het Arnaert -cfr. de stelling van Oreskes- wel net goed uit een vijand te hebben waar hij tegen kan ageren ?

Het ongeschondenheidsideaal, dat allicht door bepaalde strekkingen wordt aangehangen, is echter compleet irrelevant voor de werkloze vissers van het Aralmeer. Die zijn gewoon hun job kwijt.

Arnaert: De enigen die hier schuld aan hebben zijn de overheden dat de wetgeving zo organiseren dat het goedkoper wordt om grondstoffen te consumeren, dan de arbeid hier te laten verrichten. Of vind je het normaal dat de garnalen die aan de Vlaamse kust gevangen worden overgevlogen worden naar Marokko, om ze daar te laten pellen, en teruggevlogen worden? Voor elke euro die ik jou zou betalen als werknemer, moet ik er als werkgever nog twee bijleggen. Het laten doen van die arbeid in een lageloonland is dus het meest morele wat je kan doen: het is immoreel om een systeem te voeden dat inherent exploitatief is.

In landen waar nauwelijks belastingen zijn, zijn de leefomstandigheden van arbeiders niet noodzakelijk beter. Werkgevers willen hun winst maximaliseren, punt.

Arnaert: Ja, arbeiders worden uitgebuit in onze samenleving, maar enkel en alleen omdat werkgevers daar door sociale wetgeving toe verplicht worden: pushen ze die arbeiders niet, dan kunnen ze hun belasting niet betalen.

In de vroege industriële revolutie was er géén of nauwelijks een sociale wetgeving. Ik zou het toch niet meteen als voorbeeld durven nemen als maatschappelijk model.

Arnaert: Of dacht je dat men in de horeca niet liever wat MEER personeel in dienst zou nemen?

De horeca wil vooral zijn winst maximaliseren, dus nee, ze gaan niet uit altruïsme meer personeel aanemen.

Arnaert: Dus: check eens hoe wetgeving vervuiling veroorzaakt. Je zult vaststellen dat het altijd neerkomt op een probleem van geschonden eigendomsrechten. Privatiseer de zee, en morgen is ze proper.

Je hoeft het helemaal niet op zee te gaan zoeken, kijk gewoon naar de atmosfeer. Privatiseer de atmosfeer, en ieder industrieel bedrijf moet morgen zijn deuren sluiten, onder druk van de omringende eigenaar die die troep niet in hun licht willen hebbens.

De facto is de atmosfeer boven land echter 'eigendom' van de staat. Maatregelen opgelegd door diezelfde staat, de eigenaar dus, worden echter in bepaalde kringen met hand en tand verworpen. Niet echt consequent me dunkt. En tekenend voor het probleem dat de filosofische stroming libertarisme heeft wanneer ze de toets moet aangaan met de werkelijkheid. Al te vaak wordt de werkelijkheid onder de bus gegooid om de filosofie overeind te houden.